خبرآنلاین: گرسنگی معمولاً دو ساعت بعد از آخرین وعده غذایی که خورده‌اید آغاز می‌شود. در واقع پس از این مدت است که شما علائم فیزیکی گرسنگی را احساس می‌کنید؛ دلتان ضعف رفته و انرژی‌تان کاهش می‌یابد. همچنین شاید کمی احساس بی حالی کنید و حتی عصبانی شوید.
در ادامه شرح مفصل‌تری از مواردی که سبب بروز حس گرسنگی می‌شوند را خواهید خواند.
خوب نمی‌خوابید
اگر به مدت هفت تا نه ساعت در شبانه روز نخوابید، ممکن است دچار اضافه وزن شوید. خواب به تنظیم گرلین (هورمون محرک اشتها) کمک می‌کند. نداشتن خواب کافی باعث افزایش گرلین شده و باعث می‌شود زمانی که واقعا به خواب نیاز دارید احساس گرسنگی کنید.
خواب برای احیا و بازسازی سیستم بدن شما ضروری است. بنابراین اگر در طول شب نمی‌توانید بخوابید، یک چرت کوتاه یا حتی استراحت دادن به بدن می‌تواند سودمند باشد.
رژیم غذایی‌تان کم‌فیبر است
سعی کنید مواد غذایی سرشار از فیبر همچون میوه‌ها، سبزیجات، عدس، لوبیا و جو را به رژیم غذایی‌تان اضافه کنید تا به ترشح هورمون‌های کاهش اشتها کمک کند. فیبر در شکم شما منبسط می‌شود و احساس سیری را تحریک می‌کند.
استرس دارید!
بسیاری از ما در زمان استرس، به خوردن غذا روی می آوریم و به جای کنترل این احساس، اولین کاری که می‌کنیم، خوردن شیرینی است.
سعی کنید راهی را برای کاهش استرس پیدا کنید که بدون مصرف خوراکی باشد. راهی که برایتان لذتبخش است. حمام آب گرم، مطالعه و… نیز در کاهش استرس مؤثرند.
قرار نیست احساسات خود را نادیده بگیرید، بلکه می‌خواهید راهی پیدا کنید تا به سراغ پرخوری استرسی نروید.
پروتئین کافی نمی‌خورید
پروتئین یکی از سه درشت‌مغذی مورد نیاز است که بدن برای تأمین انرژی به آن نیاز دارد. دو مورد دیگر، کربوهیدرات‌ها و چربی‌ها هستند. درشت مغذی‌ها اگر با هم در یک وعده غذایی صرف شوند، احساس سیری واقعی و طولانی مدت به شما می‌دهند. اما در صورتی که به تنهایی استفاده شوند معمولاً تأثیرات متفاوتی ایجاد می‌کنند؛ مثلاً مصرف یک وعده غذایی سرشار از کربوهیدرات باعث افزایش ناگهانی قند و سپس کاهش ناگهانی آن و احساس گرسنگی می‌شود.
در مقابل، اگر پروتئین را با کربوهیدرات‌های پیچیده مصرف کنید، سرعت جذب گلوکز را کاهش می‌دهید. به عبارتی بدن شما یک افزایش تدریجی و سپس کاهش تدریجی قند را تجربه خواهد کرد. در نتیجه، احساس سیری، آرامش و رضایت بیشتری خواهید داشت.
به یاد داشته باشید که پروتئین به گوشت محدود نمی‌شود و شما می‌توانید این ماده را از طریق مصرف سبزیجات، محصولات لبنی (ماست، شیر و پنیر)، تخم مرغ، ماهی، لوبیا، دانه‌ها و آجیل نیز به دست آورید.
