وی ظرفیت دریاچه زریبار مریوان را ۶۰ میلیون مترمکعب اعلام کرد و افزود: علیرغم خشکسالی به دلیل تغذیه دریاچه از چشمه‌های کف آن، زریبار وضعیت قابل قبولی دارد و اکوسیستم آبی این تالاب زنده و پویا است.

 

رییس اداره حفاظت محیط زیست مریوان یادآور شد: وجود چاه‌های زیاد اطراف دریاچه برای تامین آب بخش کشاورزی و شرب، اثر خشکسالی را بر زریبار بیشتر کرده است.

 

همت بلند تاکید کرد: از آنجاییکه زریبار، محیطی بسته است و آب در آن جریان ندارد، میزان خودپالایی آن کاهش می یابد و آلودگی های اطراف هم تغذیه گرایی آب را افزایش داده است.

 

وی ادامه داد: در حال حاضر فاضلاب سه روستای ضلع شرقی زریبار وارد این تالاب شده و شبکه فاضلاب روستاهای ضلع غربی هم مشکل دارد و در شرایط بارندگی، مقداری از آن سرریز و وارد دریاچه می‌شود.

 

رییس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان مریوان، با اشاره به تاثیرگذار بودن ورود فاضلاب به دریاچه بر رشد و تقویت نیزارها، اضافه کرد: آلودگی آب زریبار باعث می شود در نواحی‌ای که نیزار در آن وجود نداشت، این گیاه در آن رشد کند.

همت بلند آتش سوزی در نیزارها را از جمله عوامل افزایش آلودگی در این دریاچه عنوان کرد و افزود: علاوه بر ورود فاضلاب، سوختن مکرر نیزارها، باعث برگشت مواد معدنی داخل لاشه نیزارها به آب، افزایش پتاسیم و فسفاف درون آب و تغذیه‌گرایی و آلودگی بیشتر دریاچه می‌شود.

 

 

وی با اشاره به از بین رفتن بیش از ۲۰۰ هکتار از نیزارهای زریبار از ابتدای امسال تاکنون بر اثر وقوع حریق خبر داد و گفت: با پایش انجام شده ۷۰ درصد آتش سوزی ها در همان ابتدا مهار شد اما ۶ مورد آتش سوزی از کنترل خارج و باعث خسارات زیادی شد.

 

رییس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان مریوان یادآور شد: محدوده دریاچه زریبار به صورت شبانه روزی توسط دوربین‌های پیشرفته در بخش های مربوط به استفاده از آب در بخش کشاورزی، زمین خواری و آتش سوزی کنترل می شود.

 

همت بلند به طرح جامع مدیریت زیست بومی اشاره کرد و اظهار داشت: براساس این طرح، وظایف همه دستگاه های دولتی، غیردولتی و سازمان های مردم نهاد مشخص شده اما بیشتر ادارات مرتبط، تمایلی به اجرای مسوولیت‌های خود ندارند.

 

انتقال فاضلاب خاکستری سه روستای ضلع شرقی دریاچه زریبار به شبکه فاضلاب شهری مریوان و ضرورت همکاری جهاد کشاورزی در زمینه ممانعت از ساخت و سازهای غیرمجاز،  جلوگیری از ورود فاضلاب به تالاب توسط شرکت آب و فاضلاب، مهمترین مواردی بود که وی به آن اشاره کرد.

 

دریاچه بین المللی زریبار مریوان دارای یک هزار و ۲۰۰ هکتار نیزار، سه هزار و ۴۰۰ هکتار پناهگاه حیات وحش و ۲ هزار و ۳۰۰ هکتار تالاب است و هفتمین تالاب ثبت شده ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در کنوانسیون بین المللی رامسر است که فرآیند ثبت آن از یک دهه پیش آغاز شده بود.

 

طول دریاچه زریبار حدود پنج کیلومتر و عرض آن حدود ۱.۶ کیلومتر، وسعت تالاب به دلیل تغییرات حجم آبی در فصول مختلف متغیر و حداقل و حداکثر عمق آن به ترتیب ۲ و ۶ متر است.

 

زریبار در یک دره طولی وسیع قرار دارد و از ۲ طرف غرب و شرق با کوه‌های پوشیده از جنگل احاطه شده و پوشش غالب اراضی منطقه را جنگل و بیشه‌زارهای نیمه انبوه تشکیل می‌دهد که گونه غالب جنگلی آن بلوط ایرانی است.

 

گیاهان شناوری چون سراتوفیلیوم، سریوفیلیوم و گونه‌هایی از گیاهان خاردار و گونه‌های نی، هزارنی، بارهنگ آبی، نیلوفر آبی، علف هفت بند، پیچک ها، لویی، بزواش، جگن و نعناع پوشش گیاهی این تالاب را تشکیل می‌دهد.

 

سیاه ماهی خالدار، سیاه ماهی معمولی، عروس ماهی و ماهی گامبوزیا از جمله گونه‌های بومی و ماهی آمور سفید، کپور آیینه ای، کپور معمولی، کپور سرگنده (بیگ هد) و فیتوفاک از جمله گونه‌های غیربومی این دریاچه است.

شهرستان مرزی مریوان در فاصله ۱۲۰ کیلومتری غرب سنندج مرکز استان کردستان واقع شده است.