فریال مستوفی، عضو اتاق بازرگانی ایران در روزنامه آرمان ملی نوشت: پیوستن به FATF لزوما به‌معنای عضویت کشورها در کارگروه اقدام مالی نیست، بلکه به‌معنای پذیرش استانداردهای تعیین‌شده توسط کشورهاست و اگر کشوری این استانداردها را نپذیرد، امکان مبادلات بانکی با کشورهای دیگر را از دست خواهد داد.

 

اکنون فقط دو کشور به FATF نپیوسته‌اند؛ ایران و کره شمالی. تاثیر پیوستن به اف‌ای‌تی‌اف برای اقتصاد کشور مهم‌تر از لغو تحریم‌هاست و حتی در صورتی که تحریم‌های اقتصادی آمریکا علیه ایران لغو شود، به‌دلیل عدم پذیرش دو لایحه سی‌اف‌تی (CFT) یا کنوانسیون مبارزه با تامین مالی تروریسم و پالرمو یا کنوانسیون مبارزه با جرایم سازمان‌یافته فراملی، نخواهیم توانست با سایر کشورها وارد مبادلات مالی شویم.

 

این به‌نفع کشور است که با دنیا روابط بانکی و اقتصادی داشته باشیم. با این حال، حتی اگر تحریم‌ها نیز برداشته شوند، بدون FATF این امکان فراهم نخواهد شد. FATF موضوعی اقتصادی و نه سیاسی است. متاسفانه برخی اظهارنظرها درباره FATF غیرکارشناسی است و در فضای اقتصاد بین‌الملل، اگر بانکی مبادله مالی با کشوری خارج از FATF داشته باشد، رتبه ریسک آن بانک افزایش پیدا می‌کند، بنابراین نه تنها در روابط بانکی بین‌المللی دچار محدودیت شده، بلکه به دلیل افزایش ریسک، با کاهش ارزش سهام مواجه می‌شود.

 

به همین دلیل است که حتی کشورهای دوست مانند چین و روسیه نیز نمی‌توانند با ایران همکاری داشته باشند. بسیاری از مسائلی که فعالان اقتصادی با آن مواجه‌اند، ناشی از نپذیرفتن استانداردهای FATF است. در شرایط کنونی، بازگرداندن ارز حاصل از صادرات، سخت، با تاخیر و با هزینه بالایی انجام می‌شود که ناشی از نپذیرفتن استانداردهای FATF است که با محدودیت در روابط بانکی بین‌المللی، هزینه مبادله را افزایش داده؛ بنابراین انتظار می‌رود با تصویب لوایح، شرایط برای فعالیت‌های اقتصادی بین‌المللی تسهیل شود.