اين فشار سبب شده تا يک ضربه رواني نيز به جامعه وارد شود. اين احساس به وجود آمده است که در چند سال گذشته از جهان عقب افتاده‌ايم و ساير کشورهاي اطراف ما مسير توسعه را به‌سرعت بيشتري از ما طي مي‌کنند.

 

ترکيه، پاکستان و مصر از جمله کشورهايي بوده که در منطقه همچون ايران با مشکلاتي مواجه هستند اما به مراتب سرعت توسعه را از ايران با شتاب‌تر طي مي‌کنند. رفع مسائل مردم و رفع اين نگراني‌ها احتياج به اين دارد که پيرامون آن يک گفتمان شکل گيرد و درخصوص مشکلات کشور هم در داخل کشور و هم در خارج از کشور گفت‌وگويي انجام شود.

 

اين مشکل به خودي خود حل نخواهد شد. به‌زودي بايدن به برجام بدون هيچ‌گونه پيش‌شرطي باز خواهد گشت و در اين زمينه از هيچ کشوري نيز اجازه نخواهد گرفت.

 

او معتقد است که خروج آمريکا از برجام يک امر باطل بوده است و بنابراين اين رويه اشتباه را اصلاح مي‌کند. اين بازگشت به برجام به اين معنا نيست که او به خواسته‌هاي ايران تن مي‌دهد اما حسن‌نيت را نشان مي‌دهد و حتي ممکن است برخي از تحريم‌هاي دوران اوباما را در اين راستا لغو کند تا ايران از بحران اقتصادي کمي رهايي يابد. البته لازمه آن اين است که پيرامون آن گفت‌وگو شود و با تعامل نظرات به يکديگر نزديک گردد.

 

در برخي مواضع بايد تجديدنظر کرد تا بتوان در اين عرصه به نتيجه مطلوب رسيد. در اين زمينه ايران يک بستر کمکي به نام برجام دارد که اگر نمي‌خواهد به صورت مستقيم با آمريکا گفت وگو کند، مي‌تواند از آن استفاده نمايد. بايد توجه داشته که کشورهاي ديگر نيز خطوط قرمزي دارند و زماني آنها به خطوط قرمز ما توجه مي‌کنند که ما نيز همين کار را انجام دهيم.

 

اين خطوط قرمز دائمي نيست و با زمان ممکن است تغيير‌کنند. بايد با واقعيت‌هاي جهان تصميم گيري و در راستاي آنها برنامه‌ريزي کرد. امروز در عصر تعامل هستيم و بايد دراين موضوعات همواره صحبت شود. در اين عرصه ايران بايد در ابتدا به توانمندي‌هاي خود نگاه کند، سپس خواسته‌هاي خود را مطرح کند و در گام آخر اين سنجش را انجام دهد که کدام خواسته‌ها با توجه به توانمندي‌هايي که دارد قابل مطرح کردن است و مي‌تواند معقول و منطقي با عصر حاضر باشد. در اين ميان بهتر است اهداف خود را به صورت شفاف مورد سنجش قرار دهيم.

 

فریدون مجلسی تحلیلگر مسائل بین الملل