روزنامه خراسان: دنبال نیمه گمشده خود هستند آن هم نه در میان دنیای واقعی بلکه در سایت های همسریابی که با رنگ و لعاب و تبلیغات خود، هوش برخی جوانان را برده اند.

 

افزایش استفاده جوانان از اینترنت موجب شده است که برخی از آن ها به طور خواسته یا ناخواسته با سایت های همسریابی و شبکه های اجتماعی که فرد را برای یافتن همسر ایده آل شان در این فضا ترغیب می کنند، آشنا شوند و در دام سودجویان بیفتند.

 

کافی است نام سایت همسریابی را در اینترنت جست و جو کنی؛ ده ها سایت به ظاهر معتبر با نام های زیبا و جذاب به تو خوش آمد می گویند، کافی است کلیک کنی تا وارد دنیای جدیدی شوی که قرار است مونس تنهایی ات را پیدا کند؛ آن هم با پاسخ دادن به سوال هایی که معلوم نیست چه اطمینانی هست فرد متقاضی به طور واقعی به آن ها جواب دهد یا نه!

 

دختری که به تازگی در یک سایت همسریابی ثبت نام کرده است، از توقع خانواده اش برای این که همسر ایده آل آن ها را پیدا کند، می گوید؛ موضوعی که شاید اگر نبود پای او هم به این سایت های نامعتبر باز نمی شد.

 

او 28 سال دارد و با این که در یک شرکت به شکل پاره وقت کار می کند و همکارش از او خواستگاری کرده اما به دلیل مخالفت خانواده اش با تمامی خواستگارانش ترجیح داده است در این سایت ثبت نام کند و معیارهای پدر و مادرش را برای همسر آینده اش بنویسد به این امید که بتواند از این چالش رها شود.

 

او می گوید: از روزی که تصمیم گرفتم ازدواج کنم به عناوین مختلفی خانواده ام مانع آن شده و از خواستگارهایم ایراد گرفته اند تا این که یکی از دوستانم یک سایت همسریابی را معرفی کرد.

 

یک روان شناس و استاد دانشگاه که سال گذشته با یک نمونه از به دام افتادن دانشجویش در سایت همسریابی مواجه شده و با راهنمایی های خود، او را از آسیب های پس از آن نجات داده بود، در این باره تصریح می کند: برخی جوانان به دلیل خلأهای عاطفی، فشار خانواده، نگرانی از آینده، اضطراب از ناموفق شدن در ازدواج و حتی ترس از تنهایی یا شکست های متعدد عشقی به سایت های همسریابی رو می آورند.

 

در همین خصوص، رئیس پلیس فتای خراسان شمالی با اشاره به این که در کشور شاکیان زیادی داریم که در سایت های همسریابی از راه های مختلف مورد اخاذی و کلاهبرداری قرار گرفته اند، می گوید: هیچ یک از این سایت ها مجوز ندارند، فعالیت آن ها کاملا غیرقانونی است و اگر کاربری وارد یکی از این سایت ها شود ابتدا از آن ها مشخصات هویتی، ظاهری و یک سری تصاویر دریافت و در مرحله بعدی افراد مدنظر را به آن ها معرفی می کنند.

 

حتی برخی سایت ها نیز مبلغ اندکی می گیرند تا به کپی برداری از اطلاعات کارت بانکی شان نیز اقدام کنند.

سرگرد شاکری، به نحوه کلاهبرداری این سایت ها اشاره و اضافه می کند: در نوع اول، ضمن تبلیغات دروغین با فریب متقاضیان و دریافت مبالغ مختلف از طعمه های خود کلاهبرداری می کنند و هیچ خدماتی هم ارائه نمی دهند اما در نوع دوم اقدامات تیمی و سازمان یافته صورت می گیرد و با اغفال متقاضیان و جلب اعتماد آن ها پس از دریافت تصاویر خصوصی و شخصی قربانیان، با تهدید به افشا و انتشار تصاویر آن ها، بحث اخاذی مالی و سایر سوءاستفاده ها را پیش می گیرند و از این شگرد استفاده می کنند.

 

به گفته او سال گذشته 2 ، 3 نفر در خراسان شمالی قربانی سایت های همسریابی شدند.