دنیای اقتصاد نوشت: وضعیت اقتصادی مردم به گونهای شده که تا مجبور نباشند شال یا روسری نمیخرند. در سالهای اخیر فروش سایزهای ۶۰ یا ۹۰ که مخصوص کودکان و نوجوانان است به صفر رسیده و با مد شدن مانتو جلوباز، شالهای بلند و بزرگ بیشتر فروش میروند این در حالی است که قیمتها از اسفند ۵۰ درصد رشد داشته و فروش نیز به همین میزان کاهش داشته است.
بازار جعفری در دل بازار بزرگ تهران، مرکز فروش عمده شال و روسریهای ایرانی و خارجی است و در کنار آن بازار سلطانی مرکز پخش گلسر و بدلیجات؛ و نقطه مشترک آنها این است که خلوتترین روزهایشان را تجربه میکنند. فروشندهها پشت ویترین یا با همدیگر صحبت میکنند یا سرشان در گوشی است. تکوتوک مشتری در راسته بازار قدم میزند و صرفا به نگاه از دور بسنده میکند.
یکی از فروشندگان که مردی میانسال است میگوید کاسبی تعطیل شده و ما هم فقط چراغ مغازه را روشن نگه داشتهایم. ۵۰ درصد محصولات بازار شال و روسری تولید داخل است و ۵۰ درصد وارداتی، که چین و ترکیه مبادی اصلی واردات آنها است.هم جنس ایرانی و هم جنس خارجی مشتریهای خاص خودش را دارد. شال ترک گرانتر است و شالهای چینی هم از پایینترین کیفیت و قیمت شروع میشوند تا بالاترین..
فروشنده دیگری میگوید که پارچه ایرانی کالای باکیفیتی است به شرطی که قیمتها هم منطقی باشد: «اگر اینجا بخواهیم تولید باکیفیت داشته باشیم هزینههای تمام شده بسیار بالا میرود همانطور که شرایط بازار کنونی اینگونه است. تولید بهصرفه نیست. به همین خاطر به سمت جنس وارداتی سوق پیدا میکنند چون هم تنوع بیشتری دارد و هم هزینه تمامشده کمتری.» این فروشنده جوان میگوید: «قیمتها هم جوری بالا رفته که مردم حتی قدرت خرید یک شال و روسری معمولی را ندارند. از اسفندماه قیمت شال و روسری، بسته به نوع پارچه، ۵۰ درصد افزایش داشته در صورتی که فروش من هم به همین میزان افت کرده است.»
تورم 7/ 32 درصدی: مشاهدات میدانی از بازار جعفری شال و روسری حاکی از آن است که بهطور میانگین فروش کاسبان این راسته 60 درصد کاهش داشته در حالی که قیمت اجناس آنها از ابتدای سال 50 درصد گران شده است. این در حالی است که به گزارش مرکز آمار ایران در بخش پوشاک نسبت به سال قبل شاهد تورم 7/ 32 درصدی بودهایم. بسیاری از مغازهدارها اظهار داشتند که اگر وضعیت به همین منوال ادامه پیدا کند مجبور به تغییر رسته کاری خود خواهند شد.