روزنامه شرق: خواندن روایت‌های فراوانی از یک متجاوز سریالی در تهران موجب شد تا به خبری که یکی، دو ماه پیش درباره مسائل مشابهی که در مصر رخ داده بود، سر بزنم و ببینم در جریان آن ماجرا، افشاگری آزاردیده‌ها از مسئله به چه نتایجی منجر شده بود.
اوایل جولای امسال بود که یک هشتگ در مصر داغ شده بود: «المتحرش_احمد_بسطام_زکی» که از تجاوزهای سریالی یک دانشجوی مصری به بیش از 50 زن خبر می‌داد. اولین روایت را دختری از شرح آزارهای احمد بسطام زکی در فیس‌بوک منتشر کرد که به سال 2018 باز‌می‌گشت. این پست که با جزئیات زیادی به مسئله آزارهای جنسی آقای بسطام زکی اشاره داشت، در یک گروه تخصصی دانشگاه AUC در فیس‌بوک منتشر شده بود و البته مدتی بعد توسط مدیران گروه پاک شد اما شروعی بود برای روایت‌های زنان دیگری که توسط این فرد مورد آزار قرار گرفته بودند.
آنها روایت‌های خود را با هشتگ « المتحرش_احمد_بسطام_زکی» به اشتراک گذاشتند و به این ترتیب موجی از افشاگری درباره مردی که چند سال در محیط دانشگاهی و آموزشی یک دانشگاه در قاهره زنان را مورد آزار و اذیت قرار می‌داد، به راه افتاد. به‌راه‌افتادن این موج اخبار موجب شد در اولین گام وضعیت تحصیلی آقای بسطام زکی در دانشگاه کسب‌وکار بارسلون به حالت تعلیق درآید. چند نفر از زنانی که مورد آزار و اذیت این فرد قرار گرفته بودند، در گزارش‌هایی که در شبکه‌های اجتماعی‌شان منتشر کرده بودند، از اخاذی آقای بسطام زکی هم حرف زده بودند.
اینکه احمد بسطام زکی با عکس‌هایی که از آنها در دست داشته، آنها را تهدید می‌کرده که ممکن است تصاویر را در اختیار خانواده‌شان قرار دهد یا اینکه آنها را در شبکه‌های اجتماعی پخش کند. سابقه گزارش‌ها درباره آقای بسطام زکی نشان می‌دهد که مدیران دانشگاه او در قاهره پیش‌تر از آزارها و رفتارهای خارج از عرف او خبر داشتند اما چندان به مسئله اهمیت نداده بودند و تنها به این نکته بسنده کرده بودند که به زنان و دختران هشدار بدهند که در بارگذاری تصاویرشان در شبکه‌های اجتماعی نهایت دقت را داشته باشند و مسائلی از این دست.
همچنین در آن زمان شایعاتی درباره کارهای احمد بسطام زکی در دانشگاه پیچیده بود که دوستانش سعی کردند با راه‌اندازی گروهی تلاش کنند تا شهرت لکه‌دارشده دوست‌شان را ترمیم کنند. مصر یکی از کشورهایی است که بنا بر عرف موجود در آن، آزاردیده‌ها بیش از هر کس دیگری مورد سرزنش قرار می‌گیرند و در این میان کمترین تهدیدها متوجه متعرض یا متجاوز است. مثال معروفش سرنوشت غم‌انگیز منا عبدالعزیز است که در یک ویدئوی لایو فیس‌بوکی اعلام کرده بود توسط فردی مورد تجاوز قرار گرفته و نهایتا خودش به دلیل «اشاعه فحشا و زیرپاگذاشتن ارزش‌های خانواده» بازداشت شد.
با این حال موج دوم افشاگری علیه آقای بسطام زکی و حجم بالای شاکیان که نزدیک به 50 زن می‌شدند، موجب شد تا این بار این متجاوز سریالی مصری که از افراد آزاردیده اخاذی هم می‌کرد، بازداشت و تحقیقات گسترده‌ای درباره او انجام شود. اما اتفاق مهم‌تر در پرونده تجاوز بسطام زکی بعد از آن بود. دانشگاه دینی الازهر مصر در بیانیه‌ای و در نتیجه اخبار تکان‌دهنده این پرونده در کنار افراد آزاردیده قرار گرفت و از آنها حمایت کرد. چیزی که در فضای مصر اتفاقی عجیب بود. الازهر در بیانیه خود از همه کسانی که به هر نحوی آزار دیده بودند درخواست کرد که در این موارد سکوت نکنند و با افشای این مسئله به آزارگرها و متجاوزها امنیت ندهند و جامعه را برای زنان امن‌تر کنند.
الازهر در بیانیه خود بر این نکته هم تأکید کرد که طرز پوشش و لباس و آرایش زنان به‌هیچ‌وجه نمی‌تواند بهانه‌ای برای آزاررساندن به آنها باشد. این مسئله به یک رویداد مهم در الازهر هم اشاره داشت؛ تعلیق یک مفتی که در جریان خبرهای مربوط به پرونده احمد بسطام زکی با سرزنش قربانیان گفته بود که لباس‌های تنگ و کوتاه علت تجاوز به زنان مصری است.
عبدالله رشدی که از واعظان مشهور و فعال در شبکه‌های اجتماعی است، پیش از این هم ادعا کرده بود اگر دختران از لحاظ فیزیکی و ذهنی توان ازدواج را داشته باشند، می‌توانند در ۹سالگی هم ازدواج کنند. این اظهار نظر او و واکنش‌های خشمگینانه کاربران شبکه‌های اجتماعی به او باعث شد وزارت اوقاف مصر واکنش نشان دهد و او را تعلیق کند. اتفاقاتی که در پی پرونده پرسروصدای آقای بسطام زکی رخ داده نشان از اندک حرکت‌های رو به جلو در کشوری دارد که به حمایت از متجاوزان و سرزنش آزاردیده‌ها شهرت دارد.
