روزنامه شرق؛ گمانهزنیها درباره نامزدی محمدجوادظریف؛ وزیر امور خارجه در انتخابات ۱۴۰۰ را بررسی کرده است.
این روزنامه نوشت:
* این روزها صحبت از نامزدهای احتمالی ریاستجمهوری داغ است و برخی بالقوه و در حد سخن باقی خواهند ماند و برخی هم در حال حذفشدن از این کارزار هستند؛ اما برخی گمانهزنیها در حال جانگرفتن هستند که تا چندیپیش بعید به نظر میرسیدند؛ ازجمله محمدجواد ظریف، مرد شماره یک دیپلماسی ایران که حتی با همه عملکرد منفی دولت در سه سال اخیر، همچنان چهرهای محبوب و به دور از حاشیه برای مردم است. هرچند دلواپسان و کاسبان تحریم شمشیر را از رو بستهاند و بارها به بهانههای مختلف به او حمله کرده و او را خائن نامیدهاند، بااینحال هر بار در هر حمله با حمایت قاطع مقام معظم رهبری از وزیر امور خارجه ایران، در تخریب شخصیت ظریف ناکام ماندهاند که این خود میتواند نشان از داشتن تأیید مقام معظم رهبری برای نامزدی ظریف باشد.
* حمایت رهبری از اقدامات و فعالیتهای ظریف، همراه با تأیید این اقدامات را کمتر نامزدی بهویژه در بین اطلاحطلبان در انتخابات پیشرو خواهد داشت. موافقان حضور او باور دارند به دلیل محبوبیت این شخصیت سیاسی در میان نخبگان سیاسی و عموم مردم، او شخصا دارای سرمایه اجتماعی است. در واقع این حدس و گمان مبتنی بر آن است که او در عین حال که رسما در جریان اصلاحات تعریف نمیشود، وجوه مشترک زیادی با این جریان دارد و ممکن است اصلاحطلبان بتوانند با او به توافقی نهایی دست یابند. از سوی دیگر، اصلاحطلبان هم افزون بر ازدستدادن سرمایه اجتماعی خود، همچنان خطر ردصلاحیت نیروهای شاخص خود را احساس میکنند؛ بنابراین شاید برایشان مناسب باشد از فردی حمایت کنند که علاوه بر آنکه خودش دارای سبد رأی بالایی است، احتمال تأیید صلاحیتش بهمراتب بیشتر از اصلاحطلبانی است که حتی در انتخابات مجلس نیز تأیید صلاحیت نشدند.
* از سوی دیگر، اصلاحطلبان میتوانند با حمایت از چنین شخصیتی، دیگر تن به ائتلاف با نیرویی کاملا اصولگرا ندهند تا دیگر متهم به استفاده از «نامزد اجارهای» نشوند و از این حیث هم در میان افکار عمومی مسئولیت کمتری متوجه آنها شود.
* ظریف گزینه مورد حمایت دولت نیز هست؛ همانگونه که اخیرا حسامالدین آشنا در رابطه با نامزدی ظریف در انتخابات گفته است: «دکتر ظریف هم دارای اقبال عمومی است و هم زبان عام و خاص را میداند و اگر بتواند با خود کنار بیاید، میتواند وارد عرصه انتخابات شود». او در عین حال به حزب عدالت و توسعه نیز نزدیک است و حمایت جهانگیری را نیز دارد.
* هرچند صادق زیباکلام قویا ورود ظریف به انتخابات را رد میکند و میگوید: «مطلقا ظریف به میدان نمیآید و اصلاحطلبان هم نمیتوانند بگویند ظریف نامزد ماست؛ زیرا او هیچوقت اصلاحطلب نبوده است. به فرض که او در میدان انتخابات هم حاضر شود و همه اصلاحطلبان و اصولگرایان میانهرو هم از او حمایت کنند و به صورت علنی در یک کنگره بزرگ و عمومی بگویند اولین و آخرین انتخاب ما ظریف است، بازهم او رأی نمیآورد؛ زیرا مردم از نیروهای سیاسی دلزده شدهاند و ظریف هم از این قاعده مستثنا نیست و بههیچوجه جریان اجتماعی از او حمایت نمیکند و حتی پای صندوق رأی هم نمیآید. در نهایت همانطور که گفتم، در انتخابات سال آینده اصولگرایان مانند انتخابات مجلس در یک انتخابات حداقلی پیروز میشوند و فردی از جنس نمایندگان مجلس یازدهم بر کرسی ریاستجمهوری تکیه خواهد زد».
* در همین راستا، چندیپیش علی صوفی احتمال حضور ظریف در عرصه ریاستجمهوری را رد نکرده و گفته بود: «هرچند دیپلماتها از ورود به جناحبندیهای سیاسی منع هستند، ولی گرایشهای سیاسی آقای ظریف اصلاحطلبانه محسوب میشود. آقای ظریف با آقای روحانی کاملا فرق دارد؛ چون آقای روحانی پیشینه اصولگرایی دارد؛ اما این ویژگی در کارنامه آقای ظریف دیده نمیشود»
* اصلاحطلبان با آمدن ظریف میتوانند موازنه قدرت در کارزار انتخابات را به نفع خود تغییر دهند. به همین دلیل، بهطور قطع محمدجواد ظریف همچنان یک احتمال بسیار قوی برای انتخابات 1400 است و میتواند روحی تازه بر کالبد فرسوده اصلاحطلبان بدمد و منتفیدانستن حضور او به دلیل عدم تمایل شخصی، کمی دور از ذهن است.