از آن جایی که ما اطلاعاتی درباره چگونگی شکایت از بیمارستان نداشتیم یکی از بستگانمان جوان ۳۰ ساله ای را برای پیگیری شکایت به ما معرفی کرد تا امور مربوط به دستگاه قضایی را پیگیری کند ما هم به آن جوان که خود را وکیل معرفی می کرد به همین سادگی اعتماد کردیم و پیگیری شکایت را به او سپردیم.

 

از سوی دیگر به دلیل این که شوهر خواهرم حدود 14 میلیون تومان به دو بیمارستان مذکور بدهکار شده بود تا ساعت 2 بامداد کار می کرد تا بتواند هزینه های بیمارستان را پرداخت کند. به همین دلیل من مجبور شدم به همراه آن جوان (وکیل قلابی) برای پیگیری شکایت به مراجع قضایی و انتظامی مراجعه کنم. این گونه بود که قرارها و دیدارهای ما برای رفع مشکلات پرونده یا تهیه اسناد و مدارک آغاز شد و او مدام به بهانه های مختلف با من قرار می گذاشت.

 

من هم برای کمک به خواهرم از هیچ کار و تلاشی دریغ نمی کردم تا این که دراثنای یکی از همین ملاقات ها آن جوان ۳۰ ساله به من ابراز علاقه کرد و پیشنهاد ازدواج داد. اما من بلافاصله پاسخ منفی دادم چرا که نه تنها از نظر شخصیتی، فرهنگی و اجتماعی هیچ تناسبی با هم نداشتیم بلکه ما تبعه خارجی بودیم و من حتی دو سال از او بزرگ تر بودم.

 

از سوی دیگر نیز چند سال قبل من با یکی از هموطنانم نامزد شدم اما او به استرالیا مهاجرت کرد تا پس از فراهم شدن مقدمات اقامت در استرالیا به سراغ من بیاید و مرا نیز با خودش به آن کشور ببرد ولی بعد از گذشت چند سال هیچ خبری از او ندارم به همین دلیل آن جوان مشاور با بیان این که نامزدم باز نمی گردد و من باید او را فراموش کنم، اصرار داشت تا برای آشنایی بیشتر با هم در ارتباط باشیم.

 

خلاصه وقتی پافشاری های او را برای ملاقات های بیشتر دیدم از او خواستم دیگر با من تماس نگیرد و پرونده خواهرم را نیز پیگیری نکند این بود که با وکیل دیگری برای پیگیری شکایت از بیمارستان قرارداد بستیم و من شماره تلفن آن جوان را از گوشی ام حذف کردم. وقتی با وکیل واقعی مشورت کردم تازه فهمیدم که آن جوان شیادی بیش نبوده و تنها اطلاعات اندک حقوقی از پرونده های قضایی داشته است اما متاسفانه در اثنای دیدارهایی که با اوداشتم سیر تا پیاز وضعیت خانوادگی خودم را برای او بازگو کرده بودم و از آن پس این جوان شیاد دست از سرم برنمی داشت و مدام برایم ایجاد مزاحمت می کرد کار به جایی رسید که او با استفاده از همین اطلاعات حقوقی و آشنایی با قوانین چندین شکایت دروغین در شعب مختلف دادسرا مطرح کرد تا بدین وسیله مرا به دادگاه بکشاند و من برای جلب رضایت او تن به خواسته هایش بدهم.

 

با آن که قضات دادسرا در همان مراحل اولیه دادرسی به بی گناهی من رای دادند اما باز هم آن جوان ۳۰ ساله دست بردار نیست و باز هم از راه های گوناگون مرا تحت فشار قرار می دهد تا به ارتباط با او تن بدهم. او که نتوانست تاکنون هیچ مدرکی حتی به عنوان مشاور یا کارشناس ارائه دهد در دادسرا مدعی شد فقط مرا برای شکایت از بیمارستان راهنمایی کرده و از عنوان وکیل استفاده نکرده است.

 

بالاخره وقتی مزاحمت و توهین های آن جوان غریبه ادامه یافت پس از مشورت با یک وکیل دادگستری شکایتی را علیه او تنظیم کردم تا اعاده حیثیت کنم اما ای کاش فقط به چرب زبانی های یک جوان غریبه (وکیل قلابی) اعتماد نمی کردم و از سوی دیگر نیز ریز و درشت زندگی ام را برایش شرح نمی دادم.