روزنامه ایران: هنوز کابوس آلودگی هوا، دست از سر تهران نشین‌ها برنداشته، زنگ خطر آلودگی صوتی در برخی مناطق پایتخت هم به صدا درمی‌آید. آخرین اطلاعات (دیروز) از ایستگاه سنجش آلودگی صوتی نشان می‌دهد 7 نقطه از تهران در وضعیت خطرناک قرار دارند. حکیم (75.5)، بزرگراه افسریه (73.4)، شهید گمنام (72.5)، تهرانسر گلها، (71.4)، همت (71.4) و آذری (70.1) به ترتیب 7 نقطه‌ای هستند که در نقشه‌ها به رنگ قرمز درآمده‌اند. 13 نقطه دیگر از تهران هم با شاخص بالای 65 دسیبل، جزو مناطق آزاردهنده به حساب می‌آیند و در این میان تنها 3 نقطه یعنی گلبرگ (53.1)، محلاتی (58) و منطقه 22 (59.3) وضعیت سالم دارند. اینکه چه عواملی در تشدید این وضعیت نقش داشته و اصولاً چه راهکارهایی باید برای حل این معضل در نظر گرفته شود، از جمله سؤال‌هایی است که ناهید خداکرمی، عضو شورای شهر تهران به «ایران» پاسخ می‌دهد.
آیا آلودگی صوتی، دغدغه شورا هم است؟
شورا نسبت به همه آلاینده‌ها حساسیت دارد و ما در این زمینه کمیته‌ای به‌نام آلودگی صوتی هم تشکیل داده ایم، مهم‌ترین کار ما در این کمیته که در سال 96 انجام شد، به بحث محدودیت پروازهای فرودگاه مهرآباد از ساعت 12 تا 5 صبح برمی‌گردد که البته به جز پروازهای تأخیری و اضطراری، پرواز دیگری انجام نمی‌شود. منطقه اطراف فرودگاه جزو یکی از آلوده‌ترین مناطق تهران به حساب می‌آید. این کار البته با مشارکت و تلاش استنانداری، شهرداری و سازمان هواپیمایی انجام شد.
اما اینکه وضعیت تشدید شده نشان می‌دهد شهرداری تهران اقدام جدی انجام نداده است!
از جمله اقدامات شهرداری، محدود کردن فعالیت کارگاه‌های ساختمان‌سازی است. مثلاً فعالیت‌های شبانه یا روز جمعه ممنوع اعلام شده و ابزار آلاتی که صدای آزاردهنده دارند، محدود شده‌اند. شهرداری در این حوزه با جدیت برخورد کرده و صدور مجوزهای ساختمانی نیز منوط به رعایت این موضوع است. اما خب کار دیگری از دست شهرداری هم برنمی‌آید. شهرداری فقط می‌تواند نظارت کند تا در زمان‌های استراحت، آلودگی صوتی کارگاه‌ها کنترل و محدود شود.
علت آلودگی صوتی در تهران چیست؟
بیشترین آلودگی صوتی در سطح معابر و به علت عبور و مرور موتورسیکلت‌ها شنیده می‌شود، اگرچه تردد وسایل نقلیه بویژه کامیون‌ها بخش عمده‌ای از این آلودگی را تشکیل می‌دهد. تعداد موتورسیکلت‌ها در مرکز شهر بسیار زیاد است. اما بخشی از آلودگی هم به تجهیزات و کارگاه‌های ساختمانی در محلات مختلف برمی‌گردد. تهران وضعیت مناسبی از نظر آلودگی صوتی ندارد. اخیراً برخی جوانان در برخی مناطق، با سوراخ کردن اگزوزها هم، صدا تولید می‌کنند که به خاطر نبودن مراکز تفریحی و سرگرم‌کننده است. وگرنه تولید صدا نباید تفریح محسوب شود.
وضعیت اتوبان‌ها چطور، ظاهراً بحث دیوارهای صوتی هم متوقف شده است؟
بله الان در چندین بزرگراه از جمله چمران، کردستان، پل صدر دیوارهای صوتی نصب شده که متأسفانه بسیاری از این صفحات بویژه در اتوبان چمران، بخش جنوبی و غربی، دزدیده شده است. ساکنان این مناطق باید موارد مشکوک را گزارش دهند، چون شهرداری نمی‌تواند برای حفاظت از دیوارها، نگهبان بگذارد. از طرفی با توجه به افزایش نرخ ارز، قیمت این دیوارها که وارداتی هستند، بشدت بالا رفته و فکر می‌کنم تداوم نصب آن با مشکل مواجه شده است.
بهرحال وقتی مطالعات ما برای توسعه معابر عمومی، کافی نیست و در هر نقطه، پل و خیابان و اتوبان ساخته می‌شود، ساکنان آن منطقه آسیب می‌بینند. مثلاً در حاشیه معابر تازه ساخته شده، مجوز مسکونی داده می‌شود، متأسفانه توسعه شهر تهران در این 4 دهه، غیراستاندارد و مغایر با نیازهای واقعی ساکنان بوده است. الان ترکیب هر ساختمانی در هر منطقه دیده می‌شود و مناطق از نظر مسکونی، تجاری و اداری قابل تفکیک نیستند.
مسئولان بهداشت چندی پیش اعلام کردند که 12 درصد تهرانی‌ها دچار مشکلات روانی هستند، آیا آلودگی صوتی در این مسأله تأثیرگذار است؟
بهرحال سروصدای بیش از حد استاندارد می‌تواند به پرخاشگری، سردرد، تپش قلب، بی‌حوصلگی و مشکلات حرکتی و عصبی در دراز مدت منجر شود.
