ایرنا - رییس پارک ملی گلستان گفت که با تلاش نیروهای محیط‌بانی و مردمی، پیش‌روی آتش در محدوده پشت روستای تنگراه موسوم به دره شمالی و قوشه چشمه واقع در پارک ملی گلستان مهار شده و تلاش برای خاموش کردن کامل آتش همچنان ادامه دارد.

مهدی تیموری روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت:‌ با توجه به افزایش دمای چند روز اخیر و وجود آثار سوختگی مانند تنه‌های درخت نیم‌سوخته و شرایط طبیعی شیب‌دار منطقه، احتمال از سرگیری آتش در این پارک ملی وجود دارد که برای جلوگیری از تبدیل این مناطق به کانون آتش‌سوزی ، نیروهای مردمی و محیط‌بانی تا خاموشی کامل آتش در محل مستقر خواهند بود.

وی بیان کرد: بر اساس برآورد اولیه حدود پنج هکتار از پارک ملی گلستان در این آتش سوزی در ۲ منطقه دره شمالی و قوشه چشمه خسارات دید.

به گفته وی بعد از خاموشی کامل آتش، بررسی دقیق خسارات و مشخص شدن علت اصلی وقوع آن توسط کارشناسان آغاز خواهد شد.

رییس پارک ملی گلستان گفت: مناطق گرفتار شده در آتش محل زیست گونه‌های بزرگ جانوری مانند خرس، پلنگ و مرال است اما تاکنون نشانه ای از تلفات ناشی از آتش سوزی به این گونه‌های جانواری مشاهده نشده است.

تیموری ادامه داد: با توجه به احتمال همیشگی وقوع آتش سوزی در پارک ملی گلستان از مسوولان خواسته ایم با هدف حفاظت بهتر و پیشگیری از آتش‌سوزی، شرایط را برای استقرار گشت‌های موقت آتش‌بانی در منطقه فراهم کنند.

آتش سوزی در محدوده پشت روستای تنگراه موسوم به دره شمالی و قوشه چشمه پارک ملی گلستان از ساعت ۱۳ روز گذشته آغاز شد.

رییس پارک ملی گلستان روز گذشته به ایرنا گفته بود: در هر ۲ آتش سوزی علاوه بر نقش مشهود عامل انسانی، گرمای هوای چند روز گذشته، خشک شدن برگ درختان و وزش باد در افزایش سرعت و گستره آتش موثر بود.

به گزارش ایرنا، پارک ملی گلستان قدیمی ترین پارک ملی ثبت شده در ایران و پناهگاهی کم نظیر برای حیات وحش است که یک هزار و ۳۵۰ گونه گیاهی و ۳۰۲ گونه جانوری از جمله نیمی از گونه‌های پستانداران ایران را در حدود ۹۰۰ کیلومتر مربع گستره خود جای داده و به همین دلیل به عنوان ذخیره گاه زیست کره در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.

پارک ملی گلستان از بهترین زیستگاه‌های پستانداران بزرگی چون پلنگ، خرس قهوه‌ای، گرگ، وشق، مرال، شوکا، گوسفند وحشی و بز وحشی، آهوی ایرانی و گراز است و به ویژه به خاطر جمعیت فراوان قوچ و میش اوریال معروف است.

بیشتر گستره این پارک در استان گلستان، حدود ۳۴ درصد آن در استان خراسان شمالی و بخش ناچیزی نیز در استان سمنان قرار دارد.