به گزارش اخبار بین الملل تهرانی نیوز؛مدل کیفیت جهانی WHO تاکید می کند که 92 درصد از جمعیت جهان در مناطقی زندگی می کنند که سطح آلودگی هوا بیشتر از حد مجاز است.
طبق اعلام این سازمان، آلودگی هوا یکی از عواملی است که احتمال ابتلا به انواع بیماری ها از جمله بیماری های قلبی و عروقي، تنفسی، کبد چرب و سرطان را افزایش می دهد. از هر ۱۰ نفر در دنیا فقط یک نفر به هوای سالم دسترسی دارد. یکی از مهم ترین عوامل خطر برای سلامت و ایجاد مرگ های زودرس، آلودگی هوا است و آلودگی هوا چهارمین عامل خطر مرگ و میر در کل دنیا است.
مدل کیفیت جهانی WHO بر اساس داده های حاصل از اندازه گیری های ماهواره ای، مدل های حمل و نقل هوایی و مانیتورهای ایستگاه زمینی برای بیش از 3000 هزار مکان روستایی و شهری است.
به عقیده معاول کل سازمان جهانی بهداشت، حدود 3 میلیون مرگ و میر سالانه در کل دنیا مربوط به آلودگی هوا است. البته آلودگی هوای داخل فضاهای بسته مانند خانه ها و ادارات و سازمان ها نیز می تواند به همان اندازه آلودگی هوای بیرونی، مرگبار باشد. در سال 2012 بیش از 6.5 میلیون مرگ و میر یعنی 6.11 درصد از کل مرگ و میرهای جهانی به آلودگی هوا ارتباط داده شده است.
این در حالی است که تقریبا 90 درصد از مرگ و میرهای ناشی از آلودگی هوا در کشورهای کم درآمد و متوسط رخ می دهد و آنهم بیشتر در کشورهای آسیای جنوب شرقی و مناطق غربی اقیانوس آرام.
آلودگی هوا نقش مهمی در ابتلا به بیماری های غیر مسری و عفونت های حاد تنفسی دارد. آلودگی هوا همچنین به سلامت آسیب پذیرترین افراد از جمله زنان، کودکان و افراد مسن صدمه می زند و عامل خطر مهمی برای مبتلایان به بیماری های خودایمنی تلقی می شود.
منابع مهم آلودگی هوا از نظر کارشناسان سازمان جهانی بهداشت عبارتند از روش های ناکارآمد حمل و نقل، سوخت های خانگی و سوخت زباله ها، نیروگاه های برق و زغال سنگ و سایر فعالیت های صنعتی.
به گفته وزیر بهداشت سازمان جهانی بهداشت؛ اقدامات سریع برای ایجاد سیستم حمل و نقل پایدار در شهرها، مدیریت زباله های جامد، دسترسی به سوخت های پاک خانگی و اجاق های آشپزی، و همچنین دستیابی به انرژی های تجدیدپذیر و کاهش تولیدات صنعتی تنها راه چاره کشورهایی است که با آلودگی هوا دست و پنجه نرم می کنند.
این در حالی است که در سپتامر 2015 میلادی، رهبران کشورهای بزرگ دنیا، در راستای اهداف توسعه پایدار پیمان بستند تا سال 2030 مرگ و میرهای ناشی از آلودگی هو را به میزان بسیار زیادی کاهش دهند.
مدل کیفیت هوای WHO تایید می کند ذرات PM2.5 ذرات ریزی هستند که اندازه آنها کمتر از 2.5میکرومتر یا میکرون است، و یکی از عوامل اصلی آلودگی هوا هستند. ذرات PM2.5 آنقدر کوچک هستند که می توانند حتی به کوچکترین مجاری هوای ریه ها نفوذ کنند. این ذرات معلق عموما ناشی از فعالیت های هستند که در آنها سوخت های فسیلی مانند نفت، گاز و زغال سنگ سوزانده می شوند، از جمله رفت و آمد ماشین ها، ذوب و پردازش فلزات، نیروگاه ها و مانند اینها و همچنین سوزاندن مزارع و آتش سوزی جنگل ها.
PM2.5 علت اصلی کاهش میدان دید در شهرهای بزرگ است. ذرات PM2.5 نسبت به ذرات بزرگتر PM10 برای مدت طولانی تری در هوا باقی می مانند (روزها یا هفته ها) و تا مسافت طولانی تری نیز حرکت می کنند. هم ذرات PM2.5 و هم ذرات PM10 برای سلامتی زیانبار هستند، اما PM2.5 چون به بخش های عمیق تر ریه نفوذ می کنند، خطرات بسیار بیشتری دارند.