پورنجاتی از فعالان اصلاح طلب در گفتگویی با اعتماد گفته است: واقعيترين برداشت با توجه به كانتكست و زمينهاي كه روحاني در سال 92 از آن بركشيده شد، اين است كه بايد پيش از او نوعي سكته را در روند كشور ببينيم؛ سكتهاي كه در فرآيند آغاز شده از دوره اول رياستجمهوري آقاي هاشمي و بعد از جنگ كه تاكيدها در عرصههاي عمدتا زيرساختي جامعه در حوزه اقتصاد و حلوفصل مشكلات معيشتي بود و در دوره آقاي خاتمي با وجود برجستهتر شدن كاملا محسوس حوزههاي سياسي و فرهنگي و به خصوص توسعه سياسي، آن فرآيند و بنيان ادامه پيدا كرده بود، پديد آمد.
در دولت آقاي احمدينژاد اين فرآيند دچار يك وقفه و سكته تاريخي شد. حالا بعد از پايان دولت احمدينژاد كه آثار و پيامدهايش كموبيش وجود دارد، در سال 92 يك پرانتز باز شده است.در برداشت اوليه مثل اين است كه بگوييم كه يكي از عروق اصلي قلب مسدود شده و فرد سكته كرده است و حالا «بايپس» كرده و دوباره راه افتاده است.
من چنين برداشتي از دوران رياستجمهوري آقاي روحاني ندارم. من معتقدم كه در دوران آقاي احمدينژاد بيمار دچار كلپس شده و سكته كرده در آي سي يو رفت. بعد از بازيابي؛ احيا و فرستادن فرد به بخش دو دوره است.