وطن امروز: وزن سخنرانی‌ها و شعارهای مدعیان در روز هوای پاک بیشتر از وزن آلاینده‌های زیست‌محیطی است. 29 دی ماه روز هوای پاک، بهانه خوبی است برای برپایی همایش‌هایی که عنوان هوای پاک را یدک می‌کشد؛ همایش‌هایی که برای حضور در آنها باید از «ماسک» استفاده کرد و جزو گروه‌های حساس نبود!
امروز مدرسه‌های پایتخت تعطیل است و دولت با ۲ ساعت تاخیر آغاز به کار می‌کند؛ تاخیری که هرچند امروز همراه با مصوبه است اما غیبت و تاخیر دولت در مواجهه جدی و موثر با آلودگی هوا در چند سال اخیر امری عادی بوده است.
یکی از عجیب‌ترین و جالب‌ترین اظهارات در روز هوای پاک را معصومه ابتکار، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست بر زبان جاری کرده؛ او وعده داده است آلودگی هوا تا 10 سال آینده تحت کنترل دولت قرار گیرد! این وعده زمانی عجیب‌تر می‌شود که وعده‌های خانم ابتکار در دولت اصلاحات را مرور کنیم. او در سال 1379 نیز اعلام کرده بود برای رساندن آلودگی هوا به نقطه صفر، برنامه‌ریزی 10 ساله انجام شده است!
امروز اما نه‌تنها آلودگی هوا به نقطه صفر نزدیک نشده بلکه این خانم ابتکار است که با تکرار مجدد وعده‌های 15 سال قبل، به نقطه صفر بازگشته است. نگاه سیاسی معاون رئیس‌جمهور در حوزه حساس محیط زیست را می‌توان در آمار و ارقام و اعدادی که معمولا در اظهارات خود به کار می‌برد، بخوبی درک کرد: «از سال 79 تا 84 برنامه‌ها بخوبی اجرا شده است اما یک دوره متوقف شد بنابراین باید این دوره را از آن زمان کلی کم کنیم و اکنون 27 ماه است که دولت با جدیت کار را دنبال می‌کند».
انتظار می‌رود مدیران دولتی در حوزه محیط زیست با احترام قائل شدن برای شعور و قدرت تحلیل و درک مردم و رسانه‌ها، به جای کلی‌گویی و اظهارنظر بر پایه احساسات و استفاده از دیالوگ‌هایی که معمولا در خاله‌بازی‌ها کاربرد دارد، با مصداق و شاهد مثال برای مردم سخن بگویند و البته درباره ابهاماتی که امروز و نیز در دولت اصلاحات در حوزه مدیریتی آنها وجود داشته و دارد پاسخگو باشند.
نکته مهم این است که چه تضمینی برای اجرایی شدن وعده‌های 10 ساله خانم ابتکار وجود دارد؟
15 سال قبل وعده‌ای
10 ساله داده شد، امروز نیز وعده‌ای در افق 10 سال آینده داده می‌شود و خدای‌ناکرده اگر 15 سال بعد دوباره مدیریت حوزه دولتی محیط زیست به دست این افراد بیفتد، احتمالا با بهانه‌ای دیگر، وعده 10 ساله دیگری می‌دهند!
ابهام دیگری که در روزهای منتهی به «روز هوای پاک» امسال ایجاد شد، نوع و شیوه تعطیلی مدارس بود! آن هم برای ۲ روز متوالی! این در حالی است که مردم بخوبی به یاد دارند که دولت یازدهم در پاییز و زمستان 1392 اصرار عجیبی بر اثبات پاک بودن بنزین‌های وارداتی داشت و از اعلام تعطیلی مدارس به خاطر «نگرانی از نتیجه‌گیری افکار عمومی» هراسان بود. به عبارت دیگر دولت تدبیر و امید، صلاح نمی‌دانست با رمزگشایی از واقعیت‌های موجود در پشت پرده بنزین‌های وارداتی آلوده، جامعه را به سوی ناامیدی سوق بدهد! این در حالی بود که همین امیددهندگان به محض آغاز به کار دولت یازدهم، حس کاذب و دروغین سرطان را به بهانه آلوده بودن بنزین‌های تولید داخل به مردم جامعه تلقین کردند.
کمیته و کارگروهی که در سال‌های 1392 تا 1394 همواره در اعلام وضعیت اضطراری آلودگی هوا و تعطیلی مدارس دست به عصا حرکت می‌کرد و تابع نظرات اعضای پابه‌سن‌گذاشته دولت بود، به یکباره تصمیم می‌گیرد در روز 27 دی‌ماه (که شاخص آلودگی هوا در وضعیت بهتری نسبت به هفته قبل قرار داشت) تشکیل جلسه بدهد و مدارس تهران را به مدت ۲ روز تعطیل اعلام کند. این کارگروه، همان گروهی است که زمستان 1392 در اوج آلودگی هوا باید دست تک‌تک اعضایش را می‌گرفتند و با خواهش و التماس از آنها می‌خواستند جلسه اضطرار تشکیل بدهند و در نهایت هم اعلام می‌کردند آلودگی هوا در وضعیت اضطرار یا ناسالم و هشدار نیست!
سیاست، سیاست، سیاست؛ این عامل را باید از حوزه حساس و حیاتی محیط زیست پاک کرد تا آرزوی هوای پاک خودبه‌خود محقق شود؛ پاک کردن این معضل به معنای حذف شخصیت‌هایی است که شاید هر کاری از آنها ساخته باشد جز حفاظت از محیط زیست؛ شخصیت‌هایی که به اشتباه سر از حوزه سبز محیط زیست درآورده‌اند، به اشتباه تصمیم می‌گیرند و برنامه‌های 10 ساله ارائه می‌دهند!
