دیروز به‌مناسبت هفته کارگر علی ربیعی در اجتماع ۱۲ هزارنفری کارگران که با حضور رئیس جمهور برگزار شد، گفت: کارگران عزیز می‌دانند که تحریم‌ها کاغذ پاره نیستند و به خوبی آگاهند تحریم ها بر کارخانه‌ای که در آن کار می‌کنند تاثیر داشته‌است.
سرویس اقتصاد فردا: دیروز به‌مناسبت هفته کارگر علی ربیعی در اجتماع ۱۲ هزارنفری کارگران که با حضور رئیس جمهور برگزار شد، گفت: کارگران عزیز می‌دانند که تحریم‌ها کاغذ پاره نیستند و به خوبی آگاهند تحریم ها بر کارخانه‌ای که در آن کار می‌کنند تاثیر داشته‌است.جمع حاضر و کارگران هرچند از فن مذاکرات هسته‌ای چیز زیادی نمی‌دانند، اما مذاکرات ظریف را با گوشت و پوست خود احساس می‌کنند و سیاست خارجی و تاثیر دیپلماسی بر کار خود را بخوبی می‌دانند و قدردان زحمات رئیس جمهور در عرصه‌های مختلف هستند. روز گذشته این وزیر از عملکرد وزارت کار یادی کرد و خطاب به روحانی گفت: حضرتعالی در سال گذشته در همین تریبون دستوراتی به وزارت رفاه در جهت رفاه حال کارگران دادید که مفتخرم با افتخار اعلام کنم که به بخش بزرگی از آنان جامه عمل پوشاندیم.
ربیعی در جمع کارگران با افتخار اعلام کرد تمامی کارگران که در مشاغل غیر رسمی بودند و درمان شامل حالشان نمی‌شد بیمه شده‌اند.دیروز وزیرکار باصراحت عنوان کرد هیچ کارگری چه رسمی و چه غیر رسمی و هیچ کشاورزی وجود ندارد که فاقد دفترچه درمان باشند.ما هشت میلیون و 500 هزار نفر از حاشیه نشینان شهری و روستایی را بیمه کردیم.در کنار همه این گفته های امیدوارکننده، که روز گذشته دل هزاران کارگر زحمت‌کش را به آینده خوش کرد بهتر است چند موضوعی که توسط ربیعی و وزارت کار وقت، صورت گرفته و یا در حال پیگیری است را مورد نظر قرار داده و از عملکرد این چند مدت در وزارت کار سوالاتی کنیم.
جایگزینی دفترچه بیمه با سیم کارت؟
در هفته‌های اخیر خبری مبنی بر حذف دفترچه های بیمه خدمات اجتماعی موضوعی برای بحث در فضای رسانه ای بود که مورد انتقاداتی هم قرار گرفت.علی ربیعی درباره این حذف گفت: سیم کارت‌های رایتل جایگزین دفترچه های بیمه خواهند شد.اینکه این جایگزینی به چه دلیلی صورت می گیرد جای تامل است.
آنچه این وزیر به عنوان ارائه دلیل در حذف دفترچه ها و جایگزینی با سیم کارت عنوان کرد تسهیل در جهت خدمات به بیمه شوندگان بود.مطمئنا این امر تنها دلیل برای تغییر دفترچه به جای سیم کارت نخواهد بود و می توان این تغییر را از زوایای دیگری نیز تحلیل کرد.به یاد داریم سال 88 بود که مزایده‌ای از طرف اپراتور سوم صورت گرفت که البته نام ابتدایی این اپراتور «شرکت ارتباطات تامین شمس نوین (تامین تلکام)» بود که در ابتدا همه رسانه ها و کارشناسان، این اپراتور را «تامین تلکام» می نامیدند و خبری از اسم امروزی آن نبود. این اپراتور در حقیقت یکی از زیر مجموعه‌های «شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی (شستا)» بوده که وابسته به «سازمان تامین اجتماعی» است. در حقیقت، اپراتور سوم با سرمایه حاصل از حق بیمه بیش از ۴۰میلیون بیمه شده تحت پوشش سازمان تامین اجتماعی به بهره برداری رسیده و پس از راه اندازی شبکه، با نام «رایتل» سرویس دهی خود را آغاز کرد.
بله درست است، در واقع این اپراتور حلقه ارتباطی وزارت تعاون،کار و رفاه اجتماعی و سازمان تامین اجتماعی است.شاید بتوان این‌طور گفت، با توجه به اینکه تامین تلکام یا همان رایتل هنوز به سوددهی نرسیده است و از طرفی از زیر مجموعه های شستا و به تبع آن وزارت کار است ، می‌شد با تدبیری این‌چنینی وضعیت اقتصادی این اپراتور را بهبود بخشید والبته لازم به ذکر است تعداد افرادی که زیر چتر بیمه تامین اجتماعی هستند به گفته سازمان تامین اجتماعی 40 میلیون نفر است و این میزان مخاطب می تواند نه تنها وضع اقتصادی یک اپراتور را کاملا بهبود بخشد بلکه ضرر زیادی را به شرکت های ارائه دهنده دیگر وارد نموده و از همین روی باید پرسید آیا بهتر نخواهد بود اگر این انتخاب را به مزایده گذاشته و حق انتخابی برای اپراتورهای دیگر نیز ایجاد می‌نمودند؟البته در روزهای گذشته حرف و حدیث هایی مبنی بر بعضی روابط میان اپراتور رایتل و تامین اجتماعی گفته می‌شود که از پرداخت به آنها فعلا پرهیز می کنیم.
تسکینی برای صد هزار نفر
موضوع جدیدی که مدتی است از وزیر تعاون،کار و رفاه اجتماعی به گوش می رسد اعزام تعدادی نیروی کار به خارج از کشور است.ربیعی از اعزام 100 هزار نیروی کار ایرانی به خارج از کشور تا نیمه نخست سال آینده خبر داد و گفت: در صدد هستیم نیروهای اعزامی از افراد متخصص و ماهر باشند.وزیر تعاون این اعزام را موفقیت بزرگی دانست و مقصد نهایی را کشورهایی مستعد مانند کشورهای حاشیه خلیج فارس، آسیای جنوب غربی، اقیانوسیه و استرالیا که متقاضی پذیرش نیروی کار ایرانی هستند دانست. اما آنچه باز هم می تواند مورد تامل قرار گیرد این است که این اعزام چه منافعی ملی برای ما در بر خواهد داشت؟ و موفقیت بزرگ دقیقا به چه معناست؟
شرایط حاضر به‌نحوی است که صد هزار نفر از نیروهای متخصص را به خارج از ایران بفرستیم تا چه کسب کنیم؟ این کار چه مزایایی برای نیروی ارسالی خواهد داشت آن‌هم با حضور نیروی کار بسیار ارزان که برای مثال از کشورهایی مانند بنگلادش حضور دارند؟ آیا در شرایطی که در داخل هنوز نیازهای زیادی به چشم می خورد که می توان آنها را طرح و بررسی نمود این کار نوعی تبلیغ نخواهد بود؟ والبته سوالی دیگر اینکه آیا عنوان کشوری همچون عربستان سعودی از جمله مقاصد این ارسال نیرو صادقانه است؟
در کنار این خبر باید اشاره‌ای گذرا هم به گفته اخیر ربیعی در زمینه تولید کار تا پایان ریاست جمهوری آقای روحانی داشته باشیم مبنی بر ایجاد 500 هزار شغل در هر سال که باید اشاره کرد جناب آقای وزیر حتی اگر این میزان هم تحقق یابد می توان با محاسبه ای بسیار ساده پرده از مشکل اصلی برداشت وآن اینکه هر سال حدودا 500 هزار نفر وارد دانشگاه‌های کشور می شوند که به همین میزان هر سال شاهد خروج فارغ التحصیلان از مراکز آموزشی خواهیم بود.
منبع :ارمان
